Pani nauczycielka pomaga dziecku założyć wysokie, zimowe butki. Szarpie się, męczy, ciągnie...
- No, weszły!
Spocona siedzi na podłodze, dziecko mówi:
- Ale mam buciki odwrotnie...
Pani patrzy, faktycznie! No to je ściągają, mordują się, sapią... Uuuf, zeszły! Wciągają je znowu, sapią, ciągną, ale nie chcą wejść..... Uuuf, weszły!
Pani siedzi, dyszy a dziecko mówi:
- Ale to nie moje buciki....
Pani niebezpiecznie zwężyły się oczy. Odczekała i znowu szarpie się z butami... Zeszły!
Na to dziecko :
-...bo to są buciki mojego brata ale mama kazała mi je nosić.
Pani zacisnęła ręce mocno na szafce, odczekała, aż przestaną jej się trząść, i znowu pomaga dziecku wciągnąć buty. Wciągają, wciągają..... weszły!.
- No dobrze - mówi wykończona pani - a gdzie masz rękawiczki?
- W bucikach...

Dzieci z panią dyskutują o konkursach, zawodach, wygrywaniu i przegrywaniu. Mówią, że wygrywanie daje nam przyjemność, przegrywanie zaś jest trudne i też trzeba się nauczyć je przyjmować i radzić sobie z nim. Nie zawsze da się zwyciężyć mówi pani, ważne jest jak się z tej porażki podnosi.
- No właśnie - mówi Bartek
- Niemcy przegrali z Polską
- Tak? To jakiś mecz wczoraj był i Polacy wygrali? - pyta bardzo zdziwiona pani.
- Nie! Wojnę z nami Niemcy przegrali! - odpowiada Bartek

Mateusz rysuje dom wg. instrukcji p. Joli
- Narysuj dom.
- Już rysuję.
- Narysuj dach.
- Mmm…
- Narysuj okna.
- Czy plastikowe mogą być?
- Pokoloruj ściany domu
- A w środku też? – docieka dziecko.